Kościół św. Bartłomieja w Działoszynie

Powiat zgorzelecki, położony na styku trzech granic – polskiej, niemieckiej i czeskiej, skrywa wiele architektonicznych perełek. Jedną z nich jest niewątpliwie kościół św. Bartłomieja w Działoszynie, malowniczej miejscowości niedaleko Bogatyni. Ta barokowa świątynia, górująca nad okolicą, jest nie tylko cennym zabytkiem, ale również żywym świadectwem burzliwej historii regionu. Zapraszamy w podróż w czasie, by odkryć tajemnice tego fascynującego miejsca.

Historia kościoła

Kościół św. Bartłomieja w Działoszynie ma długą i bogatą historię. Pierwsze wzmianki o świątyni w tym miejscu pochodzą już z 1215 roku, co czyni ją jedną z najstarszych w regionie. Jednak obecny budynek został wzniesiony znacznie później.

Początki świątyni

Obecny kościół został zbudowany w latach 1573-1582, zastępując wcześniejszą, prawdopodobnie drewnianą konstrukcję. Warto zauważyć, że w tym okresie Działoszyn należał do diecezji praskiej, co miało znaczący wpływ na architekturę i wystrój świątyni.

Barokowa przebudowa

Największe zmiany w wyglądzie kościoła nastąpiły w XVIII wieku. W 1766 roku wmurowano kamień węgielny pod gruntowną przebudowę, która nadała świątyni jej obecny, barokowy charakter. Prace trwały trzy lata, a ich efektem jest imponująca budowla, którą możemy podziwiać do dziś.

Architektura i wystrój

Kościół św. Bartłomieja to prawdziwa perła architektury barokowej. Jego bryła, choć prosta, przyciąga wzrok harmonijnymi proporcjami i eleganckimi detalami.

Zewnętrzne piękno

Świątynia została założona na planie czworoboku, z charakterystycznymi przybudówkami od strony południowej i północnej. Od zachodu wznosi się majestatyczna wieża, która stanowi dominantę w krajobrazie Działoszyna. Fasada kościoła, choć stosunkowo skromna, zachwyca swoją elegancją i proporcjami.

Wnętrze pełne przepychu

To, co naprawdę zapiera dech w piersiach, to wnętrze kościoła. Przekraczając próg świątyni, odwiedzający zostają przeniesieni w świat barokowego przepychu. Sklepienie kopulaste zdobi wspaniała polichromia, która zachowała się z okresu przebudowy. Wzrok przyciągają empory założone na linii falistej, które dodają wnętrzu dynamiki i lekkości.

Centralnym punktem jest imponujący ołtarz główny, pochodzący z drugiej połowy XVIII wieku. Jego bogata dekoracja rzeźbiarska i malarstwo iluzjonistyczne stanowią prawdziwą ucztę dla oczu. Nie można też pominąć organów, które są prawdziwym dziełem sztuki snycerskiej.

Ciekawostki i detale

Organy – muzyczny skarb

Organy w kościele św. Bartłomieja zasługują na szczególną uwagę. Ten XVIII-wieczny instrument nie tylko zachwyca bogatą dekoracją, ale również imponuje swoim brzmieniem. Podczas letnich koncertów organowych można usłyszeć, jak ten zabytkowy instrument wypełnia wnętrze kościoła majestatycznymi dźwiękami.

Tajemnice polichromii

Polichromia zdobiąca sklepienie kryje wiele ciekawych detali i symboli. Warto poświęcić czas na dokładne przyjrzenie się malowidłom – można na nich odnaleźć sceny biblijne, ale także elementy nawiązujące do lokalnej historii i tradycji.

Praktyczne informacje dla zwiedzających

Kościół św. Bartłomieja w Działoszynie jest czynny dla zwiedzających codziennie w godzinach 9:00-17:00, z wyjątkiem czasu trwania nabożeństw. Wstęp jest bezpłatny, ale mile widziane są dobrowolne datki na utrzymanie świątyni. Dojazd do Działoszyna jest możliwy autobusem z Bogatyni lub Zgorzelca. Dla zmotoryzowanych dostępny jest niewielki parking przy kościele.

Podsumowanie

Kościół św. Bartłomieja w Działoszynie to nie tylko zabytek architektury, ale prawdziwa skarbnica historii i sztuki. Jego barokowe piękno, bogactwo detali i niezwykła atmosfera sprawiają, że jest to miejsce, które zostaje w pamięci na długo. Niezależnie od tego, czy jest się miłośnikiem architektury, historii, czy po prostu poszukiwaczem piękna, ta świątynia z pewnością zrobi wrażenie. To nie tylko punkt na mapie turystycznej powiatu zgorzeleckiego, ale prawdziwe świadectwo kunsztu dawnych mistrzów i burzliwej historii regionu. Wizyta w kościele św. Bartłomieja to podróż w czasie, która pozwala lepiej zrozumieć kulturowe bogactwo pogranicza polsko-czesko-niemieckiego.